Upphafið

Úr  3. þætti "Fyrri Líf"

---

Ég á gamla minningu sem hefur verið að skýrast betur og betur með aldrinum, ég vill meina að þetta sé minning frá hinni hliðinni þar sem ég var í tómarúmi og gat ekki séð neitt.

Ég fann ekki fyrir hita eða kulda og fann ekki fyrir neinni sérstakri tilfinningu því ég hafði ekki líkama.

Mér fannst ég svífa á miklum hraða, ég lék mér og sveif um og skildi að ég var ljóskúla.

Þar sem ég sveif um í allar áttir að leika mér, fann ég fyrir hamingju.

Næsta sem ég man er að ég beið í röð, eins og biðröð á flugvelli. 

Ég sá að allt var hvítt í kringum mig og það voru fleiri ljóskúlur, eins og ég.

Ég man svo eftir því að hafa verið að velja mér líf, ég veit ekki afhverju ég vildi upplifa lífið, en langaði ekki að missa af einhverju.

Allir voru á leiðinni að upplifa lífið og mig langaði ekki að vera útundan.

Valið hófst með því að það var bæði kvenútgáfan af mér og karlútgáfan, kvenorkan vinstra megin og karlorkan hægra megin við mig.

Mér voru svo sýndir þúsundir plánetna sem ég gat valið um að lifa á, þær voru svo margar og ég gat séð þetta fyrir framan mig eins og á skjá.

Á skjánum sá ég framtíðar samfélög og fékk þá tilfinningu um þann stað að þar væri allt háþróað,

á annari plánetu sá ég einskonar eðlufólk sem bjó í hellir, eða var allavega að koma út úr hellir til þess að skoða landslagið, það var nótt og þetta var dökk blátt grjótarumhverfi.

Það var frekar yfirþyrmandi að skoða allar þessar plánetur og velja hvar ég vildi lifa.

Mér fannst ég þó verða að flýta mér þannig að ég bað um meðmæli, það voru verur þarna sem mæltu með Jörðinni, þannig að þá átti ég bara eftir að velja fjölskylduna mína og hvaða ár ég vildi fæðast inn í, hvernig líf ég vildi lifa.

Það voru um 3-4 möguleikar til þess að velja úr.

Ég var að velta þessu fyrir mér en þá mæltu verurnar aftur með einni fjölskyldu, þar sem mig langaði helst að lifa í sem mest þróuðu umhverfi.

Ég fékk að sjá glefsur af því hvernig lífið myndi verða og að ég fengi möguleika á að upplifa lífið í öðrum löndum og ég sá hvernig líkami minn myndi líta út.

Kostirnir við þetta líf myndu vera þeir að ég fengi að ferðast til annara landa og að þetta líf myndi vera mun rólegra en hin sem mér bauðst.

Ég fékk að sjá að ég myndi lenda í erfiðleikum upp úr 20 og ég sá að ég yrði rúmlega 80 eða 90 ára.

Ég sá bara glefsur af því lífi sem ég lifi núna frá þeim punkti sem ég var aðeins ljóskúla.

Ég var spenntur fyrir þessu lífi, kannski jafnvel bláeygður og ég vissi að þetta yrði ekki auðvelt en þetta var það auðveldasta af þeim sem voru í boði.

Ég man líka eftir því að hafa sagt verunum að ég vildi fá að muna og það voru 3 verur sem ræddu það sín á milli.

Mér fannst erfitt að skynja þær almennilega, ég heyrði ekki hvað þær sögðu og ég er ekki viss hvort það hafi alltaf verið þrjár eða hvort ég hefði ekki tekið eftir þessari þriðju.

Karlorkan hægra megin við mig sagði lítið og virkaði mun faglegri, á meðan kvenorkan vinstra megin var hlý og umhyggjusöm.

Ég tók líka eftir öðrum ljóskúlum sem voru eins og ég, að velja.

En valferlið var í myrkri og tómarúmi. 

Næsta minning mín er af mér þar sem ég svíf yfir jörðinni og mér fannt eins og ég yrði að flýta mér í gegnum einhverskonar tæki eða rör.

Þegar ég fór inn í það fannst mér ég sogast inn og fann strax fyrir hræðslu á meðan ég skaust á ógnarhraða til jarðar.

Ég sagði við sjálfan mig, mundu eftir þessu, ég vill muna.

Ég hélt áfram að skjótast  til jarðar á miklum hraða, mig langaði að stoppa og skoða jörðina sem svífandi ljóskúla en ég gat ekki stjórnað þeim krafti sem ýtti mér áfram.

Þegar ég nálgaðist jörðina ákvað ég að ég ætlaði að læra allt um þessa plánetu og finna þetta frelsi aftur, þá sá ég hvítt ljós eða flass sem þýddi að ég var kominn í móðurkvið og það varð aftur myrkur.

En svo var mjög hlýtt og stundum fann ég hvernig ég fékk fæðu sem var mjög skrítin tilfinning því ég þurfti ekkert eins og vatn, mat eða loft. 

Næst man ég eftir því hvernig sjónarhornið mitt breyttist rólega úr þriðju persónu og þar sem ég sá líkamann minn þar til ég var kominn inn í líkamann. 

Hlustaðu á hlaðvarpsþáttinn um Fyrri Líf, þar sem við ræðum meðal annars þessa frásögn!